Back to Blog
Philippe2/28/2020 Ik ben Philippe, al 27 jaar bezig als grafisch vormgever, houd van eclectische stijlen, gruwel van de slechte kerning rond de letter "i" in letters op bestelwagens en zoek de schrijffouten op in menu's. Ik hou mij bezig met diepe levensvragen als "Als je akkoord gaat met iemand die tegenpruttelt, ben je dan eigenlijk aan het mee pruttelen?" en "Als je een spookrijder inhaalt, dan ben je toch zelf aan het spookrijden?". Ik verhuis met mijn ruime bibliotheek en 4 katten: God, Namu, Amida en Butsu. Ik ben overtuigd agnost, kabbalist, maybe logician en patafysicus. Vijf jaar geleden stapte ik mee in de oprichting van Samenhuizen Brugge. Inmiddels, vele Café cohousings later, kan deze kleine vzw, uitsluitend gesteund door dolenthousiaste vrijwilligers, meer en meer mensen overtuigen. Toen in november 2015 de eerste infovergadering rond Eikenberg plaatsvond, op het moment van de eerste aanslagen in Parijs, voelde ik mij grenzeloos Charlie en leek het instappen een evidentie. Onze wereld wordt steeds wreder, ongevoeliger, en - naar mijn ervaring - dommer, en het ene is een lelijk aanhangsel van het andere. Polarisatie, verzuring, eigenbelang nemen steeds toe. Ik kies resoluut de kant van solidariteit, transitie en ecologie.
Naarmate de groep zich vormde werd het voor mij snel duidelijk: Eikenberg voelt nu al aan als thuis. Ik kan meestappen in Eikenberg dankzij woonCoop, een nieuwe Gentse coöperatieve vereniging, opgestart door drie sociale ondernemers, met als missie: het levenslang wonen toegankelijk maken voor wie over onvoldoende kapitaal beschikt om een woonst te kopen, en als motto: "huren bij jezelf". Momenteel wordt er nog gewerkt met leningen en intresten en tegen volgende zomer zou er officieel kunnen overgestapt worden naar een systeem van aandelen en dividenden. Ikzelf investeer als coöperant in eigen unit, en dankzij de steun van mede-coöperanten wordt mijn droom werkelijkheid. Hopelijk gaan Cohousing en Coöperatie een bloeiende toekomst tegemoet. Comments are closed.
|