Hallo! Ik ben Joke. Of soms ook Siska, want in het buitenland is mijn naam niet zo goed uitspreekbaar, wat al vaak tot hilarische situaties geleid heeft. Als reisbegeleider bij Joker ben ik af en toe wel eens in verre oorden, maar ik kom ook altijd heel graag thuis.
Ik ben dan ook heel blij dat mijn thuis een appartement in dit fantastische project is. Een thuis samen met heel wat andere geëngageerde en gelijkgezinde mensen. Ecologie, inclusie en van alles wat… het is me op het lijf geschreven. Zijn er vrijwilligers nodig, weet iedereen me te vinden.  De cocktailbar voor Oxfam in goede banen leiden? Ja! Lid worden van de werkgroep communicatie? Ja! Een festival rond duurzaamheid organiseren? Ja! Vrijwilligersmanagement op de Nationale Spelen van Special Olympics? Ja! Gewoon eentje gaan drinken? Zeker!

Als ik dan nog ergens wat tijd heb zo tussendoor, vind je me in de zetel onder een dekentje met een boek of op wandeling in één of ander natuurgebied in de buurt. Aan gezelligheid zeker geen gebrek met mij in de buurt. Ik kijk er dan ook enorm naar uit de deur uit te stappen en met iedereen een babbeltje te kunnen doen. Altijd welkom voor een tas thee/koffie!

​Ik ben Joke. Mijn grote passies zijn natuur, sporten en werken met jongeren. In mijn vrije tijd zal je me dan ook voornamelijk buiten vinden: op tocht in de bergen, in de tuin, op het frisbeeveld, in kazou…
Ik weet al lang dat ik wil gaan cohousen. Toen ik vorig jaar begon rond te kijken en op Eikenberg botste, dacht ik: ‘Dit is het!’.  Ik vind het belangrijk om mijn buren te kennen, er te zijn voor elkaar: iedereen heeft wel eens een steuntje in de rug nodig, kan genieten van wat gezelschap. Het feit dat iedereen in Eikenberg hier bewust voor kiest spreekt mij enorm aan.​

​Daarnaast vind ik ook het ecologische aspect zeer belangrijk. Mijn interesse voor de natuur is er al vanaf toen ik heel jong was en is nooit meer verdwenen: van ravotten in de scouts, spelen in het bos tot trektochten in de Ardennen en de bergen… Deze ervaringen tonen mij hoe belangrijk het is om duurzaam om te gaan met onze planeet en zelf je steentje bij te dragen. Eikenberg draagt deze ecologische visie en ik ben dus zeer blij dat ik hier ook deel van kan uitmaken

Wij zijn Leen en Ruben.
Sinds we van onze wereldreis doorheen de tropen zijn teruggekeerd, zijn we helemaal in de ban van ecologisch leven. Het afvalprobleem dat we overal op onze route tegenkwamen, heeft onze ogen geopend: we moeten dringend anders gaan leven als we willen dat de volgende generaties nog van deze prachtige planeet kunnen genieten.
Omdat low-impact leven helaas niet evident is onze huidige maatschappij hielden we onze ogen open voor alternatieve woonvormen. In het project Cohousing Eikenberg vonden we compagnons in het ecologisch leven.

Voor onze dochter Flore (2) is de groene woon- en speelruimte van onschatbare waarde. Samen met de kinderen van andere gezinnen zal ze er kunnen opgroeien in een omgeving waar buiten spelende kinderen geen bedreigde soort vormen.

Als interieurarchitect koos Leen voor de baseline 'upcycling projects'. Met haar upcycling interieurs stimuleert ze haar klanten om met duurzame materialen aan de slag te gaan. Ook afgedankte spullen een nieuwe bestemming geven als grondstof voor een nieuw interieur vormt een onderdeel van haar passie. Haar creativiteit zal vast een aanwinst zijn voor de interieurs van alle buren.

Ruben stort zich met al z'n enthousiasme op het jeugdwerk in Torhout. Als ambassadeur van avontuurlijk (buiten) spelen coacht hij er de speelpleinwerking samen met een team geëngageerde vrijwilligers. Participatie van kinderen en jongeren vindt hij vanzelfsprekend. Hij is vast van plan om de kinderen van Eikenberg een stem te geven.

In onze huidige buurt proefden we reeds van enkele aspecten van de deeleconomie. Maar, na een gedeelde garage of grasmachine, zijn we nu klaar om een stapje verder te gaan.

​Wij zijn Jeroen en Nancy, ouders van drie levendige tieners Florian, Elise en Willem en dynamische veertigers met een sociaal bewogen hart.
Jeroen: “Ik word geraakt door goede architectuur, ruimtelijke ordening, kunst en design en ben reeds enkele jaren gepassioneerd door collectieve woonvormen en de vele voordelen ervan.
Ik richtte 6 jaar geleden samen met enkele vrienden de vzw Samenhuizen Brugge op en ruilde sinds 2 jaar mijn job als IT coördinator in het hoger onderwijs in voor een job als cohousingbegeleider. Met deze job verenig ik mijn gevoel voor ruimtelijke ordening en architectuur, mijn sociaal en
maatschappelijk engagement en het plezier om mensen te laten samenwerken. Voor lange fiets- of wandeltochten weet je mij altijd warm te maken.”

Nancy: “Ik ben van opleiding verpleegkundige en beroepshalve verantwoordelijk voor de bacheloropleidingen verpleegkunde en vroedkunde aan de Hogeschool VIVES. Ik ben gepassioneerd door wandelen en fietsen in de natuur en fervent globetrotter. Gezond en evenwichtig koken vanuit Oosterse inzichten (yin-yang) en wereldkeuken zijn helemaal mijn ding.”
Bij elke gezinsreis maken we wel een connectie met een cohousingproject en laten we ons inspireren door de gastvrijheid en de positieve energie die een cohousingproject teweegbrengt op mensen.
Wij investeren in Eikenberg omdat we geloven in de sterke toekomstgerichte visie van het project nl. de woonvorm die ecologisch uitgebouwd wordt met respect voor mens, en milieu en inclusie hoog in het vaandel draagt.

​Wij zijn Chris en Ann en wonen in de buurt van Eikenberg. Onze drie kinderen zijn het nest al uitgevlogen en in één van de nieuwe nestjes is er ondertussen een eerste (letterlijk) vroege vogel geboren: kleinzoon Wannes… én is er nog ééntje op komst. De rol van oma en opa is een zalige nieuwe uitdaging en vullen we met heel veel plezier in.

Maar we zijn professioneel en als vrijwilliger met nog veel meer uitdagingen bezig waarbij de zorg voor het ecologische,het sociale, het spirituele toch telkens weer de rode draad vormen. Chris is werkzaam in de bijzondere jeugdzorg (Cruushove, St Kruis) en oa actief als vrijwilliger in buurtwerking Het Schuurke en het project Stroatmoat.
Vanzodra de lente piept vind je Chris vaak in de moestuin. Ann was verantwoordelijke bij VZW Onthaal, OLVrouw Brugge en momenteel actief als vrijwilliger voor de praatgroepen Nederlands voor anderstaligen bij Integraal en de praattafels van Vormingsplus en Diversiteitsdienst.

​We komen zelf niet wonen op Eikenberg (wie weet… misschien… ooit wel) maar we vinden het zo’n mooi, zinvol project en het sluit zo aan bij onze eigen visie rond ecologie, inclusie, solidariteit, een warme gemeenschap dat we er met veel goesting onze schouders onder zetten. Een duurzame investering die we graag mee vorm willen geven. Concreet investeren in we in een unit met de bedoeling om te zoeken hoe we deze unit kunnen bestemmen voor iemand uit een kwetsbare doelgroep wat wonen betreft. Vanuit ons engagement met mensen van allochtone afkomst denken we momenteel in die richting. We hopen in de volgende maanden samen met de andere Eikenbergers stappen te zetten om dit te realiseren…

​Ons even kort voorstellen;  
Karin heeft 1 dochter die vlakbij Eikenberg woont.
Luc heeft 3 kinderen. Hij is grootvader van 2 kleinkinderen en bijna plus papi,
Karin is plus mamie van 2 en bijna mamie van 1.

Karin werkt als consulente bij de VDAB waarbij ze voor de nodige matchen zorgt tussen werkgevers en werkzoekenden in de dienstenchequesector. Luc is bekend in het Menense als ‘Luc van den ziekenbond’.
Wij leerden elkaar kennen eind 2012, huwden in mei 2016 en wonen momenteel in Oostkamp, niet ver van Steenbrugge.
Toen het cohousingsproject ‘Eikenberg’ ons letterlijk ter ore kwam via Radio 1 hadden we onze Aha-Erlebniss : dat was waar we naar op zoek waren.

​Reeds tijdens een eerste kennismakingsgesprek, gevolgd door het bijwonen van een algemene vergadering, kregen we een gevoel van thuiskomen: de sfeer, de groepsdynamiek, de visie. Daar willen we voor gaan!
Vanuit onze levensleuzes ‘ er is genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht’ ( Ghandi )  en ‘het is beter te kunnen geven dan te moeten krijgen’ proberen we dit waar te maken in onze woongemeenschap Eikenberg.
Met volle goesting zullen we met de andere Eikenbergers (moet je niet opzoeken op Wikipedia) proberen een ‘warme’ leefgemeenschap   uit te bouwen waar het ecologische en inclusieve principe de file rouge vormen.
Karin zal met haar praktische  (njamnjam) en organisatorische talenten en Luc met zijn inzichtelijke en ‘handen aan het lijf’ -talenten  bijdragen tot de uitbouw van de groene oase waar Eikenbergers samen een steentje -  tegen de stroom van de huidige maatschappij in - willen bijdragen tot het bereiken van een ‘andere’ samenleving.

I​k ben Elsa, 1 jaar. Mijn papa is Bram (39) en mijn mama Elke (25). Mijn ouders zijn steeds op zoek naar wat het beste voor mij (en ons) zou zijn. Zo probeert ons gezin bewuster te worden van onze ecologische voetafdruk en proberen we samen deze wat te verkleinen. We gaan samen naar de markt om onze groenten en fruit en ik draag mooie wasbare luiers. Dit inspireerde mijn mama om luier- en wasbaar maandverbandconsulente te worden. Ze probeert mensen te informeren en de voordelen van deze ecologische alternatieven in de kijker te zetten.
Mijn papa is de altijd bezig bij. Hij kan het niet laten om planten te redden en een tweede leven te geven. Alles wat groeit verdient een plaats en bestaan in het leven. 

​Het Cohousing project Eikenberg mag dan wel toevallig op ons pad beland zijn, het is ons op het lijf geschreven. Het ecologische aspect en zeker ook het 'cohousen'. Mijn papa is manager waardoor hij geleerd heeft dat samen werken als 1 team, je alleen maar sterker kan maken. Mijn mama is sociaal werker waardoor ze heeft geleerd dat open communicatie van cruciaal belang is. Beiden hebben ze een sterke drang om mensen samen te brengen en ze samen te laten leven.
Mensen die samen leven kunnen elkaar helpen om zichzelf verder te ontwikkelen en kunnen samenwerken naar een betere toekomst.
Dit is de toekomst die mijn ouders mij willen geven. Een plaats waar ik zorgeloos kan spelen en ontdekken en tegelijkertijd ook leer respect te hebben voor natuur en mens.

​Ik ben Chiyoko.
Ik kijk er naar uit om samen met mijn zonen Midori en Hikari op Eikenberg te komen wonen. Ook zij kijken er naar uit. Zij vinden het heel leuk dat er een bosje om te spelen is.  
Ik denk dat het een goede plek is waar ik enerzijds met mijn kinderen een nieuwe thuis kan opbouwen en waar er tezelfdertijd ook veel kansen zijn om andere Eikenberg-bewoners te ontmoeten, dingen te delen en af en toe dingen samen te doen. In mijn dagelijkse leven probeer ik zo ecologisch mogelijk te leven. Ik ben floriste en ik houd van aarde, groen, natuur. Met bloemen en planten en natuurelementen bezig zijn is mijn passie…

​Op stap in de natuur en het bos kijk ik altijd rond, zie van alles en verzamel. Uit een op het eerste zicht chaotische verzameling meegebrachte dingen uit de natuur creëer ik dan iets moois. Op Eikenberg wil ik voor speciale gelegenheden graag natuurcreaties maken.
Tot voor kort  werkte ik bij Loca Labora in de Kruiderie. Nu werk ik bij het plantenbedrijf Wilgenbroek in Hertsberge.
Spannend om uit te kijken naar de nieuwe Eikenberg pagina in ons leven !

Chiyoko, Midori en Hikari

​Wij zijn Sarah en Geert en wij komen samen met onze dochters Elena (7) en Norah (5) in Eikenberg wonen. Wij zijn allebei doordrongen van het besef dat we zorgvuldiger en respectvol moeten omgaan met onze aarde en met elkaar. En het is prettiger om deze uitdaging aan te gaan samen met anderen, die dit besef delen. In cohousing Eikenberg hebben we nu al bondgenoten gevonden: stuk voor stuk geëngageerde en zelfbewuste mensen, maar ook zo divers.
Een andere belangrijke motivatie om te kiezen voor cohousing Eikenberg, zijn onze kinderen: een bos om in te spelen, besjes plukken in de tuin, groenten zien groeien in de moestuin, eieren gaan rapen in het kippenhok, samen met de andere kinderen spelen, huiswerk maken of knutselen in het paviljoen. En ook samenleven met mensen, die anders zijn of een beperking hebben. Dit zijn allemaal ervaringen van onschatbare waarde voor onze dochters.

​Geert is historicus en werkt momenteel bij Musea Brugge als coördinator van het Volkskundemuseum. Sarah is al 15 jaar actief in de kunsteducatie en deelt zo haar creativiteit en passie voor cultuur met kinderen en jongeren.
Geert droomt al jaren van een moestuin en een voedselbos en kan niet wachten om samen met andere bewoners te wroeten in de Eikenbergse aarde (of eerder zand). Met al het eetbare, dat daaruit voortkomt, gaat Sarah graag aan de slag in de keuken. Zij volgde en volgt nog steeds workshops in vegetarisch koken.
Norah is een guitige meid, die niets liever doet dan buiten te ravotten. Elena is het meest blij als haar vriendinnetjes op bezoek zijn of als ze kan tekenen en knutselen. En allevier houden we heel veel van dansen. Voor feestjes zijn wij altijd te vinden!

​Ik ben Philippe, al 27 jaar bezig als grafisch vormgever, houd van eclectische stijlen, gruwel van de slechte kerning rond de letter "i" in letters op bestelwagens en zoek de schrijffouten op in menu's. Ik hou mij bezig met diepe levensvragen als "Als je akkoord gaat met iemand die tegenpruttelt, ben je dan eigenlijk aan het mee pruttelen?" en "Als je een spookrijder inhaalt, dan ben je toch zelf aan het spookrijden?".
Ik verhuis met mijn ruime bibliotheek en 4 katten: God, Namu, Amida en Butsu.
Ik ben overtuigd agnost, kabbalist, maybe logician en patafysicus.

Vijf jaar geleden stapte ik mee in de oprichting van Samenhuizen Brugge. Inmiddels, vele Café cohousings later, kan deze kleine vzw, uitsluitend gesteund door dolenthousiaste vrijwilligers, meer en meer mensen overtuigen. Toen in november 2015 de eerste infovergadering rond Eikenberg plaatsvond, op het moment van de eerste aanslagen in Parijs, voelde ik mij grenzeloos Charlie en leek het instappen een evidentie.

Onze wereld wordt steeds wreder, ongevoeliger, en - naar mijn ervaring - dommer, en het ene is een lelijk aanhangsel van het andere. Polarisatie, verzuring, eigenbelang nemen steeds toe. Ik kies resoluut de kant van solidariteit, transitie en ecologie. 
Naarmate de groep zich vormde werd het voor mij snel duidelijk: Eikenberg voelt nu al aan als thuis.

Ik kan meestappen in Eikenberg dankzij woonCoop, een nieuwe Gentse coöperatieve vereniging, opgestart door drie sociale ondernemers, met als missie: het levenslang wonen toegankelijk maken voor wie over onvoldoende kapitaal beschikt om een woonst te kopen, en als motto: "huren bij jezelf". Momenteel wordt er nog gewerkt met leningen en intresten en tegen volgende zomer zou er officieel kunnen overgestapt worden naar een systeem van aandelen en dividenden. Ikzelf investeer als coöperant in eigen unit, en dankzij de steun van mede-coöperanten wordt mijn droom werkelijkheid. Hopelijk gaan Cohousing en Coöperatie een bloeiende toekomst tegemoet.

​Het toeval bracht ons in de eerste plaats bij Eikenberg om er voor te werken. Zo’n mooi project, in onze buurt dan nog, dat verdient toch ondersteuning.

Onze juridische opleiding en onze professionele ervaring hebben we van meet af aan volop kunnen inzetten. Geloof in idealen, opstellen van procedures, statuten, contracten en reglementen, efficiënt omgaan met openbare besturen, lezing van bestekken en meetstaten, enig inzicht in technische installaties, het kwam allemaal van pas.

​Maar zo kreeg dit project stilaan een gezicht, een netwerk van mensen met een zelfde visie, een bont gezelschap waarin iedereen zijn waardevolle inbreng heeft, uitnodigend om er ooit te gaan wonen. En het toeval schonk ons die mogelijkheid, want met de jaren van samenwerking om voor 18 gezinnen een thuis te realiseren, is Eikenberg ook voor ons meer dan een straatnaam, een thuis om naar uit te zien. Een nieuwe levensfase!

​In februari is het 5 jaar geleden dat ik de microbe Cohousing te pakken kreeg. Ze liet me niet meer los. We stichtten de VZW Samenhuizen Brugge die nu zijn 5-jarig bestaan viert.
In de mate van mijn mogelijkheden ben ik heel actief geweest  voor Samenhuizen Brugge en op die manier heb ik Jo en Rika en hun bedoelingen met Eikenberg leren kennen.
Vanaf het eerste moment voelde ik me aangetrokken tot dit project  omdat de visie als een warm deken aansluit bij mijn stoutste dromen omtrent cohousing.
Ondertussen bouwde ik voor mezelf een klein huisje omdat ik volgens de bank, gezien mijn leeftijd, niet meer kon wachten om te lenen.

Het idee van inclusie binnen cohousing is nu een nieuwe microbe. Ik heb zelf een dochter met nood aan inclusie. Toen mijn moeder stierf en ik kon beschikken over haar appartement heb ik dit pand meteen te koop gesteld met als enige doel: een unit kopen en te huur stellen voor inclusie.
Als psychotherapeute kan ik mijn know how en begeestering delen met de groep, de groepsdynamiek bewaken, meehelpen om op de best mogelijke manier consensus na te streven. En wie weet krijg ik zoveel goesting om er met de tijd zelf te gaan wonen …

​Ik ben Denise. Ik probeer te wennen aan mijn nieuwe status: mijn actieve loopbaan in de biotuinbouw is afgesloten. Als Moetie van 4 lieve spruiten wordt er af en toe beroep op mij gedaan,wat ik met veel plezier doe.
Cohousing Eikenberg heb ik leren kennen door de initiatiefnemers Rika en Jo en ik was op zoek naar een nieuwe woonsituatie. Als ik instap, is het omdat het mij een droom lijkt die in vervulling kan gaan. Het co-housen,het ecologische en het inclusieve aspect: het is een project naar mijn hart. Als ik dan helemaal voor mezelf mag spreken: om mijn nieuwe/laatste levensfase in te gaan, speelt ook de ligging van dit project een belangrijke rol: dichtbij vind ik groen, cultuur, openbaar vervoer, familie….
Ik heb groene vingers en die zullen hier zeker een pluspunt zijn! Ik heb ook tijd om, waar nodig, een handje toe te steken. En gelukkig heb ik ook genoeg energie om van Eikenberg een fijne plek te maken voor klein en groot, jong en oud.

​Ik ben Bram, een man van 39 jaar, en woon nu nog thuis op een steenworp van Eikenberg.
De eerste geruchten over cohousing Eikenberg heb ik gehoord via mijn zus, die collega van Jo en Rika is.
Het sociaal contact en de manier van wonen lijken me super:  alleen maar toch in gemeenschap.
Ik ben sociaal, een vriendelijke hobbykok en heb een ruime IT-kennis.

​Wij zijn één van de jonge gezinnen die ingestapt zijn in cohousing Eikenberg.
Marjolein (34) is muzikante en leerkracht van beroep, mama van Douwe (1), partner van Jeroen (42) verpleegkundige en papa van Sofie (17) en Douwe.
 
We hebben cohousing Eikenberg leren kennen via Denise, mede oprichtster van het biologisch tuinbouwbedrijf en winkel De Hogen Akker.  Zij vertelde ons dat ze nog op zoek waren naar jonge gezinnen. Wij voelden ons meteen aangesproken, hebben de visie gelezen en de volgende dag konden we al een kijkje gaan nemen en kregen we uitleg over het project.

Cohousing sprak ons al een tijdje aan: het delen van materiaal en ruimte, respect voor anderen, ruimte voor Douwe om veilig buiten te spelen. Het ecologische aspect vinden wij een heel belangrijk item voor de toekomst. Wij willen ons graag sociaal engageren om een betere woonomgeving te creëren waar iedereen klaar staat om elkaar te helpen.

​We willen onze kinderen aanleren dat er ook andere mensen zijn met wie ze rekening mee moeten houden, en hoe ze moeten omgaan met mensen die anders zijn of een beperking hebben.
Jeroen’s passie en grootste hobby is sleutelen aan fietsen. Gezien er een groot aantal fietsen zal zijn op Eikenberg zullen die altijd tip top in orde zijn.
Muziek is de passie van Marjolein en zo zal er altijd een muzikale noot te horen zijn. Haar grootste hobby’s zijn naaien en breien. Het herstellen van kleine scheurtjes, ritsen vervangen enz.. zullen nooit een probleem zijn.
We telen alle twee graag ons eigen fruit en groenten en sprokkelen graag van alles in de natuur. Zo maken we ieder jaar de lekkerste confituur en stroop.
Sofie is een creatieveling die altijd klaar staat om een handje bij te springen waar nodig en een super babysit.
Douwe zit het liefst bij iedereen op schoot om geknuffeld te worden!

Anthony is bio-ecologisch aannemer en daarnaast is hij ook nog actief binnen een Brugse Klimaatorganisatie en een Brugse energiecoöperatie. De kindjes zijn 7 en 9 jaar oud en we hebben een uitgesproken ecologische levensstijl. We houden enorm veel van de natuur en zijn graag onder de mensen. ​Anthony leest zeer graag en Wouter en Emilie houden van spelletjes, tekenen met plezier en leren graag nieuwe vriendjes kennen.

​We hebben Eikenberg leren kennen op de klimaatmars in Brugge. Jo is een oud-leerkracht van Anthony, en Martijn, de architect, werkt regelmatig samen met Anthony. Zowel Jo als Martijn liepen mee in de mars en tijdens een gezellige babbel kwam Eikenberg aan bod. Later hebben we dan verdere uitleg gekregen van zowel Martijn, als van Jo en Rika.
De combinatie van het ecologische, het klimaatneutrale en sociale inclusie interesseert ons heel erg. Ook de locatie, de extra mogelijkheden en het sociaal aspect dat cohousing met zich meebrengt, spreken ons aan.

​Ons gezin zal zonder twijfel leven in de brouwerij brengen en Anthony kan heel wat technische expertise bieden voor en tijdens de bouwfase en wellicht ook daarna.